اهمیت مدارک زبان (آیلتس یا تافل) در پروسه اخذ پذیرش تحصیلی

چرا در پروسه پذیرش تحصیلی، داشتن یک نمره خوب تافل یا آیلتس،

می تواند ناجی پرونده اپلای شما باشد؟

حتما این جمله را بارها و بارها شنیده اید که اگر تصمیم دارید برای اخذ پذیرش تحصیلی از دانشگاه های آمریکایی و اروپایی اقدام کنید، حتما به مدرک تافل یا آیلتس (TOEFL or IELTS) نیاز دارید! بله! درست است. واقعیت این است که ارائه یک مدرک زبان که نشان دهنده تسلط دانشجو به زبان دانشگاه مقصد باشد، یکی از پیش نیازهای فرایند اپلای است و معمولا در بخش نیازمندی های پذیرش وبسایت دانشگاه (Minimum requirements)، در بخشی تحت عنوان Language proficiency» به آن اشاره می شود. اما اجازه دهید اضافه کنیم که موضوع زبان و تسلط به آن، چیزی فراتر از یک مدرک است و هر دانشجویی که قصد ادامه تحصیل در خارج را داشته باشد، باید برای تسلط بر زبان کشور مقصدش یک فکر اساسی کند. از این منظر، داشتن مدرک زبان، نه تنها برای اخذ یک پذیرش تحصیلی موفق ضروری است، بلکه مهم تر از آن، داشتن دانش کافی زبانی، برای پیشگیری از بسیاری مشکلات روزمره زندگی در کشور مقصد نیز بسیار ضروری است.

متقاضیان تحصیل در دانشگاه های انگلیسی زبان، اکثرا نیازمند ارائه یکی از دو مدرک تافل یا آیلتس هستند. در طول سال های اخیر، فاصله بین این دو مدرک زبانی کمتر و کمتر شده است، به طوری که امروزه در بیش از ۹۰ درصد دانشگاه های انگلیسی زبان، هم مدرک آیلتس و هم مدرک تافل مورد پذیرش است. اما اگر دانشگاه مورد نظر شما به زبانی غیر از انگلیسی باشد، باید مدرک زبان خاص مورد نظر آن دانشگاه را ارائه کنید. مثلا دانشگاه های آلمانی زبان، مدرک سطح B1 را از داوطلبان خارجی درخواست می کنند. کشورهای فرانسه و آلمان، به شدت بر روی گسترش زبان های رسمی شان (فرانسوی و آلمانی) تاکید دارند و هرچند می توان در این کشورها در بسیاری از دانشگاه ها و رشته ها به زبان انگلیسی هم تحصیل کرد، اما تسلط به زبان رسمی آنها امتیاز مهم و ارزشمندی برای دانشجو محسوب می شود، به ویژه اگر علاقه مند به برخورداری از بورس و فاند هستید، حتما روی گزینه آموزش زبان فرانسه یا آلمانی تامل جدی داشته باشید.

از سوی دیگر، دانشگاه های آمریکای شمالی (ایالات متحده و کانادا) همراه با استرالیا، برای Language proficiency روی نمره آیلتس یا تافل تاکید دارند. اکثر دانشگاه ها هم نمره TOEFL و هم نمره IELTS  را می پذیرند. تافل بیشتر در دانشگاه های امریکا و  آیلتس اغلب در دانشگاه های کانادا و استرالیا جزو مدارک درخواستی است. دقت کنید آزمونی که انتخاب می کنید به دانشگاه و کشوری که برای آن اپلای می کنید بستگی دارد. اکثر دانشگاه ها نمره هر دو آزمون زبان را می پذیرند اما درصد نمره یا حد نصابی (Minimum band score requirement) که باید در هر آزمون بگیرید از دید دانشگاه های کشورهای مختلف متفاوت است و برای اطلاع در این زمینه لازم است به صفحه مربوط به Minimum Requirements و مشخصا قسمت English language proficiency در وبسایت دانشگاه مراجعه کنید.

هرچند هر دانشگاهی حدنصاب خاص خودش را به متقاضیان اعلام می کند، اما می توانید مطمئن باشید که بیش از ۹۰ درصد دانشگاه ها برای نمره آیلتس آکادمیک حد نصابی بین ۶٫۵ تا ۷٫۵ و برای نمره تافل نیز حد نصابی بین ۸۰ تا ۱۰۰ را درخواست می کنند. ضمن اینکه در این کشورها شما با آزمون GRE هم سروکار خواهید داشت که هرچند آزمون زبان محسوب نمی شود، اما برای موفقیت در آن به یک دانش زبانی بسیار خوب نیاز است. در واقع مدرک GRE، آزمون سنجش استعداد تحصیلی است که همچون آزمون SAT (آزمونی آمریکایی ویژه متقاضیان ورود به مقطع کارشناسی؛ چیزی شبیه به کنکور خودمان)، یک ساختار سه بخشی دارد. در این آزمون برخلاف آیلتس و تافل حدنصابی درخواست نمی شود، و معیار پذیرش در آن، حداکثر نمره در میان داوطلبان متقاضی است.

درباره زبان و مدارک آیلتس و تافل حرف برای گفتن زیاد است. اما اجازه دهید در این فرصت کوتاه، بیشتر بر روی اهمیت فوق العاده زبان تاکید کنیم و به شما یادآوری کنیم که برخلاف معدل، یا رزومه، یا دیگر مدارک اپلای، که ضعف و اشکال در آنها را می توان با تقویت بخش های دیگر پکیج مدارک جبران کرد، ضعف در مدرک زبان، با هیچ گزینه دیگری قابل جبران نیست. فرایند پذیرش اساسا به این صورت است که وقتی ارزیابان، پرونده شما را تحویل می گیرند و تصمیم می گیرند پکیج مدارک تان را مورد بررسی قرار دهند، ابتدا و قبل از هر چیز دیگری، مدرک نمره زبان تان را نگاه می کنند، و تنها بعد از اطمینان از اینکه شما میمنیموم مورد نیاز دانشگاه را آورده اید باقی پرونده شما ارزیابی خواهد شد.

با این وجود، و علی رغم اهمیت فراوان زبان، متاسفانه موضوع داشتن مدرک زبان، یکی از مهم ترین موانع بازدارنده ای است که بسیاری از دانشجویان خوب و موفق ایرانی، به خاطر آن، از پذیرش دانشگاه های برتر بازمی مانند. به عبارت دیگر، خیلی از دانشجویان نخبه و پرتلاش ایرانی، صرفا به این خاطر در پروسه اپلای شکست می خورند و یا اساسا ترجیح می دهند وارد آن نشوند که در بخش زبان دچار ضعف هستند و اعتماد به نفس کافی برای رفع این مشکل را ندارند. در حالی که دانشجویان چینی و هندی و ژاپنی و کره ای، با اینکه در مباحث علمی و توانایی های آکادمیک به مراتب از دانشجویان ما پایین ترند، صرفا به خاطر آموزش خوبی که در زبان انگلیسی (یا آلمانی یا فرانسه) داشته اند، فرصت های خوب پذیرش در دانشگاه های برتر دنیا را همراه با فول فاند به دست می آورند. امیدواریم این شرایط به زودی تغییر کند. و امیدواریم شما دوست خوبمان، راه متفاوتی را انتخاب کنید!

هر سوال یا مساله ای درباره زبان و آزمون های آیلتس و تافل داشتید می توانید از طریق فرم مشاوره رایگان و یا بخش کامنت ها، در پایین همین نوشته، مطرح کنید تا در اولین زمان ممکن پاسخ بدهیم. موفق باشید.